Soms krijg je in je leven een wijsheid mee die je nooit meer vergeet. Wat zijn de levenslessen van de presentatoren van Zin in morgen? Deze week: Kim-Lian van der Meij over de les die ze als jong meisje van haar vader leerde.

Modellencarrière

‘Ik was elf jaar, ik weet het nog goed. Samen met mijn beste vriendin droomde ik over een modellencarrière. We lieten allebei portretfoto’s maken en stuurden ze op naar verschillende modellenbureaus. Daarna werd het weken wachten op een reactie. Het was ontzettend spannend natuurlijk, maar we hadden allebei het gevoel dat het zou lukken.’

Ik werd jaloers

‘Op een ochtend belde mijn vriendin mij op om te vertellen dat ze via een bureau gevraagd was om op auditie te komen voor een tv-commercial. Ze was door het dolle. Maar bij mij ging de telefoon niet. De hele dag zat ik te wachten in de hoop ook gebeld te worden en ik werd steeds onzekerder. En er gebeurde nóg iets: ik werd jaloers. Het was een heel onprettig, bozig gevoel; ik kon niet blij zijn voor mijn vriendin en vond het niet eerlijk, waarom was zij wel uitgekozen en ik niet?’

‘Als je gelukkig kan zijn voor iemand anders, dan wordt het ook jouw geluk’

Oprecht blij

‘Mijn vader zag dat iets mij dwars zat en nam me bij hem. En wat hij me toen heeft geleerd, zal ik nooit vergeten. Hij zei: ‘Als je gelukkig kan zijn voor iemand anders, dan wordt het ook jouw geluk.’ In eerste instantie kon ik niets met zijn goedbedoelde advies, maar toch probeerde ik naar hem te luisteren. Ik zei tegen mezelf: ‘Dit is mijn beste vriendin en ik gun haar toch alles? Nou dan!’ Ik probeerde me voor te stellen hoe blij ze zou zijn als ze uiteindelijk die opdracht ook echt zou mogen doen. Ik zag haar stralen en slagen. En toen ontstond er bij mij ruimte om van haar geluk te genieten. Ik werd oprecht blij voor haar.’

Een hogere macht

‘Het bijzondere aan dit verhaal is, dat ik op diezelfde dag, aan het einde van de middag, ook een telefoontje kreeg van het modellenbureau en werd uitgenodigd voor dezelfde auditie. Alsof een hogere macht mij een aanmoediging gaf om voortaan op deze manier in het leven te gaan staan, leren blij te zijn voor een ander. Géén van ons beide heeft uiteindelijk de klus gekregen trouwens, maar we hadden samen een ervaring voor het leven.’

‘Als ik eraan terugdenk, besef ik nu dat mijn primaire reactie van mijn ego kwam. Maar met zulke dingen ben je niet bewust bezig als je elf jaar bent. Het zijn die ogenschijnlijk kleine lessen die grote invloed op je leven kunnen hebben. Dankzij mijn vaders tip op die dag heb ik geleerd dat jaloezie je eigenlijk nooit iets goeds brengt en dat het veel mooier is om iemand anders oprecht iets te gunnen. Want dan wordt het ook jouw geluk. Ik ben mijn vader nog elke dag dankbaar voor deze wijze les.’